vrijdag 16 maart 2012

Knaawbôone èn tèùnbôone

Ed Schilders

Knaawbôone
In het Woordenboek van de Tilburgse Taal (www.cubra) zullen in de loop van 2012 ook citaten opgenomen worden  uit het werk van de Tilburgse volksdichter Lechim. ‘Lechim’ is het pseudoniem waaronder Michel van de Ven elke week een gedichtje in het dialect schreef in de Tilburgse Koerier.

Bij het selecteren van de passages kom ik zo nu en dan een gedicht tegen waarin Lechim de taal van Tilburg als onderwerp heeft genomen.
Het vers hieronder is daar een mooi voorbeeld van.

Iederen dag wè-d- aanders
Sjaan schèpte en mòndag op
nou, dè rook lang nie gèk.
Ik hèb geschraanst tòt ’k niemir kos
van lapbôone meej spèk.

Dinsdag was et presies gelèèk
dè zaat nie goed bij mèn.
Mar ze zeej: “Man, ge ziet tòch wèl,
dèt moffelbôone zèn.”

En woensdag wir dezèlfden hap
ik vuulde me genèpt.
Ons Sjaan riep: “Heej schiet op, ik hèb
knaawbôone opgeschèpt.”

Toen et vandaog krèk inder was
ging ik pas goed te keer.
Ze laachte èn zeej: “Asteblief,
tèùnbôone vur meneer.”